آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی (Thermal Desalination) دستگاه‌هایی هستند که با استفاده از انرژی حرارتی، آب شور یا آب دریا را تبخیر و سپس بخار حاصل را تقطیر می‌کنند تا آب شیرین تولید شود. متداول‌ترین فناوری‌های این روش شامل تقطیر چندمرحله‌ای (MSF)، تقطیر چندافکته (MED) و فشرده‌سازی بخار (VC) هستند. این سامانه‌ها معمولاً در مناطق کم‌آب و دارای منابع انرژی ارزان یا مازاد کاربرد گسترده‌ای دارند.
یکی از مهم‌ترین چالش‌های این سیستم‌ها، مشکلات شیمیایی در حین بهره‌برداری است:
• رسوب‌گذاری (Scaling): تشکیل لایه‌های کلسیم کربنات، کلسیم سولفات و منیزیم روی سطوح مبدل حرارتی که باعث کاهش راندمان انتقال حرارت می‌شود. راه‌حل: استفاده از مواد ضد رسوب (Antiscalant) و کنترل دقیق pH و دما.
• خوردگی (Corrosion): تخریب فلزات به دلیل وجود کلریدها و اکسیژن محلول در آب دریا. راه‌حل: انتخاب آلیاژهای مقاوم
• خطر رشد میکروبی (Biofouling): تجمع میکروارگانیسم‌ها که می‌تواند مسیر جریان و مبدل‌ها را مسدود کند. راه‌حل: کلرزنی کنترل‌شده است.
به این ترتیب، مدیریت مشکلات شیمیایی و به‌کارگیری راهکارهای مناسب، نقش کلیدی در افزایش عمر تجهیزات و پایداری عملکرد آب‌شیرین‌کن‌های حرارتی دارد.
